Dramatyczne wydarzenia tego okresu pogardy pokazały, jak wielka siła tkwi w ludziach, którzy zdolni są do nadludzkiego wysiłku tylko po to, aby przeciwstawić się najeźdźcy, broniąc własnego świata. Wśród wydarzeń, które nadal wzbudzają ogromne zainteresowanie znajduje się oblężenie Wrocławia określane w podręcznikach historii jako Festung Breslau.
Utworzenie twierdzy
W sierpniu 1944 roku Wrocław został ogłoszony twierdzą, co z niemieckiego brzmi Festung Breslau. Ludność miasta została skierowana do pracy przy tworzeniu umocnień obronnych. Większość robót przebiegała nocą. 20 stycznia 1945 roku rozpoczęła się ewakuacja ludności cywilnej, która pozostała we Wrocławiu. Piesza i jednocześnie przymusowa wędrówka sprawiła, że wielu ludzi zmarło z zimna oraz wycieńczenia. Historycy szacują, że śmierć poniosło wówczas blisko dziewięćdziesiąt tysięcy osób. Ci, którzy przetrwali, trafili do Drezna jeszcze przed słynnymi nalotami dywanowymi.
Wrocław oblegany był aż przez dwa i pół miesiąca. Oblężenie rozpoczęło się 13 lutego 1945 roku i trwało aż do 6 maja. Oblężenie prowadzone było przez żołnierzy 1 Frontu Ukraińskiego. Na czele wojsk stał wówczas marszałek Koniew. Załogę twierdzy stanowiła pozostała ludność cywilna, a także liczni pracownicy przymusowi. To właśnie ich rękami wyburzono prawie całą dzielnicę położoną w miejscu, w którym obecnie znajduje się Plac Grunwaldzki. Wszystko po to, aby możliwe było wybudowanie lotniska zapasowego. Luftwaffe dbała o to, aby utrzymać most powietrzny, który pozwolił na utrzymanie łączności z III Rzeszą. Dzięki temu żołnierze mieli zapewniony dopływ zapasów, który pozwolił przetrwać aż tak długi czas.
Kapitulacja Festung Breslau
Akt kapitulacji podpisano 6 maja 1945 roku. Miało to miejsce po negocjacjach, w których uczestniczył generał Niehoff oraz generał Głuzdowski. Ciekawym jest fakt, że Wrocław jest jednym z ostatnich niemieckich miast, które zdecydowały się na kapitulację. Miało to miejsce aż cztery dni po tym, jak zdobyty został Berlin, a jedynie dwa dni przed tym, jak Niemcy podpisały akt ogólnej kapitulacji. Decydując się na kapitulację, Niemcy nie zapomnieli o stawianiu warunków. Oczekiwali od Rosjan gwarancji godnego traktowania jeńców. Głuzdowski zapewnił Niehoffa, że Niemcy otrzymają opiekę medyczną, nie zostanie odebrana im własność osobista, a po zakończeniu wojny czeka ich natychmiastowa repatriacja. Nie trudno się domyśleć, że żadnej z obietnic nie zrealizowano. Znaczna część pojmanych jeńców znalazła się w sowieckich łagrach, w których panowały warunki nie lepsze niż te w nazistowskich obozach koncentracyjnych. Znaczna część jeńców nigdy nie powróciła z niewoli.
Przyjmuje się, że podczas obrony Wrocławia śmierć poniosło przeszło siedemset tysięcy cywilów. Bilans strat to również sześć tysięcy żołnierzy. Samo miasto również zostało poważnie zniszczone. Dzisiaj obrona Wrocławia nadal wzbudza ogromne zainteresowanie tych, dla których historia drugiej wojny światowej jest pasjonująca.
Autor artykułu
Artykuł został przygotowany przez firmę Kings Apartments Wrocław specjalizują się w wynajmie luksusowych apartamentów w centrum Wrocławia.
