Sport pozwala oswajać się z czynnościami, których obecnie nie umożliwia nam nasze ciało. Może on również stanowić przełamanie bariery psychicznej, która wynika z obawy o brak akceptacji wśród społeczeństwa lub strach przed tym, jak poradzimy sobie w życiu, które pełne jest ograniczeń. Niepełnosprawność i sport to coś, o czym można usłyszeć już od dawna. W 1960 roku zaczęto organizować olimpiady co 4 lata dla tej właśnie grupy osób. Dyscypliny, jakie się wyróżnia to w głównej mierze wariacje bardzo znanych sportów takich jak koszykówka, siatkówka, tenis bądź pływanie. Należy oczywiście zaznaczyć, że wyglądają one w nieco inny sposób, ponieważ są wykonywane na wózkach lub na siedząco, bądź z osobami nawigującymi. Warto również wspomnieć o kolarstwie, osoba niesłysząca lub niewidoma posiada wtedy pilota, który kontroluje tor jazdy. Podane wyżej przykłady pokazują nam, że wbrew pozorom niepełnosprawność wcale nie musi nas ograniczać. Sport stanowi w tym przypadku bardzo dobrą metodę na rozwijanie się oraz przełamywanie barier. Bardzo często można zobaczyć, jak granice utworzone przez nasz organizm są przekraczane dzięki ilości wkładanej przez zawodników pracy oraz dedykacji cierpliwości, jaką w to wkładają. Znajdą się także osoby, które swoimi zdolnościami wyprzedzają nie jedną osobę zdrową. Wbrew różnego rodzaju stereotypom powielanym przez społeczeństwo nie jest to nic groźnego lub coś, czego należy się obawiać, o ile postępujemy zgodnie z rozsądkiem.
Jak ćwiczyć?
Metod treningowych wyróżnia się bardzo wiele, zależy to w głównym stopniu od tego, jaki rodzaj niepełnosprawności posiada dana osoba. Tutaj właśnie sprawa się trochę komplikuje, ponieważ mamy do czynienia ze sporą ilością czynników takich jak choroby układu nerwowego, pozbawienie kończyn w wypadku samochodowym bądź paraliż. Zacznijmy od tego, jak to wygląda podczas treningów na siłowni. W przypadku kiedy osoba niepełnosprawna nie zmaga się z chorobami, nie powinno stanowić to większej przeszkody, wtedy najzwyczajniej wyklucza się z treningu ćwiczenia, na które nie pozwala nam nasze ciało. Zamiast robienia przysiadów, martwego ciągu bądź masy innych ćwiczeń z uwzględnieniem nóg musimy się zdać niestety tylko na treningi góry ciała. Należy również pamiętać o tym, by mieć kogoś do wsparcia, czy to podczas zejścia z ławki lub wejścia na drążek. Jednak trening ten oprócz tych aspektów niczym się nie różni od tego przeciętnej zdrowej osoby. Jak pokazuję nam internet, wcale nie musi to być spore ograniczenie. Istnieje sporo osób, dla których nie stanowi to przeszkody w osiągnięciu celu. Jako przykład można tutaj powiedzieć o kimś takim jak Nick Scott. W wieku 16 lat został sparaliżowany od pasa w dół w wyniku wypadku samochodowego. Wraz z biegiem czasu i zmaganiem się z depresją postanowił pokazać zarówno sobie i innym, że nie jest to żadna przeszkoda. Jest on odpowiedzialny za rozwój kulturystyki na wózku, za jego pośrednictwem w 2011 roku zostały utworzone zawody IFBB Pro dla osób z paraliżem nóg oraz powstanie dywizji specjalnie dla nich na Arnold classic w 2016. Przejdźmy jednak do tego, jak sprawy się mają w innych dyscyplinach, w koszykówce bądź siatkówce trening skupia się na wzmacnianiu mięśni i różnego rodzaju rozciąganiu. Chodzi między innymi o takie ćwiczenia jak uginania lub wyprosty rąk z użyciem gumy oporowej, wymachy w przód lub tył, ściskanie piłeczki tenisowej lub do koszykówki bądź rozciąganie nad głową. Mają one spore zastosowanie zarówno podczas rozgrzewki, jak i samego treningu, do tego warto dodać ćwiczenia siłowe głównie wykonywane dynamicznie. To samo tyczy się również pływania, lecz tutaj brak możliwości używania nóg jest nieco trudniejszy. Spójrzmy jednak za to, jak sport wygląda w przypadku, gdy ktoś posiada choroby układu krążenia lub układu nerwowego. Trening powinien być tutaj pod stałym okiem lekarza oraz fizjoterapeuty, przede wszystkim regularnie wykonywane są różnego rodzaju badania. Bardzo często również takie osoby muszą brać silne leki. Jednak gdy wszystko jest pod kontrolą i to nie powinno stanowić problemu, by uprawiać sport.
Jakich aktywności nie wykonywać?
Przede wszystkim tych, które narażają nas na różnego rodzaju urazy i kontuzje. Tego typu treningi mogą skutkować nasileniem się chorób lub spowodować większe szkody dla naszego organizmu niż te, które wyrządził nam np. wypadek samochodowy. W takich sytuacjach mamy mniejsze pole do popisu i więcej zmiennych, na które trzeba uważać, ponieważ w innym przypadku może skończyć się to poważną szkodą. Do tego zaliczają się również sporty ekstremalne, na które osoba niepełnosprawna raczej nie będzie mogła sobie pozwolić, gdyż tutaj ryzyko jest większe niż standardowo. Tym oto sposobem dochodzimy do wniosku, że sport w przypadku niepełnosprawności to rzecz bardzo ważna, a czasami nawet potrzebna, o ile znamy swoje granice i możliwości.
Zapraszamy do sklepu z odżywkami dla osób aktywnych fizycznie oraz suplementami - odwiedź nas na www.swiatsupli.pl
